Ορισμός:
Η Διαμεσολάβηση είναι μια εξωδικαστική και εθελοντική μέθοδος διαχείρισης διαφορών και συγκρούσεων όπου ένας ουδέτερος και αμερόληπτος τρίτος, – ο διαμεσολαβητής, βοηθά τους εμπλεκόμενους σε μια διαφορά ή σύγκρουση να επιλύσουν από μόνοι τους το θέμα που τους απασχολεί και να φτάσουν σε μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία στην οποία όλοι βγαίνουν κερδισμένοι και αισθάνονται εξίσου ικανοποιημένοι.
Ο Διαμεσολαβητής:
Κατά τη διαμεσολαβητική διαδικασία, ο Διαμεσολαβητής βοηθά τους εμπλεκόμενους να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες τους και να μετατοπίσουν την προσήλωσή τους από τις θέσεις και τις κόκκινες γραμμές που εκφράζουν στα αρχικά στάδια της διαδικασίας, στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες που θέλουν να ικανοποιήσουν με την επίλυση της διαφοράς. Ο Διαμεσολαβητής, που παραμένει αμερόληπτος για όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, έχει την ευθύνη για την προώθηση και τον έλεγχο της διαμεσολάβησης και δεν προτείνει στα μέρη λύσεις στο δικό τους πρόβλημα. Κύριος ρόλος του Διαμεσολαβητή είναι η διευκόλυνση των μερών να καταλήξουν οι ίδιοι σε αμοιβαία αποδεκτή λύση, με την οποία θα ικανοποιούνται οι ανάγκες και τα ενδιαφέροντα όλων των εμπλεκομένων.
Σημαντικές Έννοιες στη Διαμεσολάβηση:
1.Εθελοντικότητα:
Η εθελοντικότητα είναι σημαντική παράμετρος της διαμεσολάβησης. Η διαμεσολαβητική διαδικασία ξεκινάει αφού τα εμπλεκόμενα μέρη δώσουν τη συγκατάθεσή τους για συμμετοχή.
2. Συμμετοχή:
Η διαμεσολαβητική συνάντηση στοχεύει στην αποτελεσματικότερη επικοινωνία των μερών και είναι ευθύνη του διαμεσολαβητή να διασφαλίσει την ισότιμη συμμετοχή τους στη διαδικασία.
3. Ευθύνη:
Ο Διαμεσολαβητής έχει την ευθύνη για την προώθηση της διαμεσολαβητικής διαδικασίας. Ταυτόχρονα, ενδυναμώνει τα εμπλεκόμενα μέρη ώστε να αναλάβουν την όποια ευθύνη μπορεί να αναλογεί και στους ίδιους για την επίλυση της διαφοράς.
4. Διάλογος:
Η διαμεσολαβητική διαδικασία διευκολύνει τον διάλογο μεταξύ των μερών. Μέσω του διαλόγου η προσήλωση μετατοπίζεται από τις θέσεις στις ανάγκες των εμπλεκομένων.
5. Το μέλλον:
Η προσήλωση μετακινείται από το παρελθόν στο μέλλον. Από το τι έχει γίνει στο τι μπορεί να γίνει ώστε να αποφευχθούν οι συγκρούσεις και η πρόκληση περαιτέρω βλάβης.
6. Ουδετερότητα / Αμεροληψία:
Η ουδετερότητα / αμεροληψία είναι βασικό χαρακτηριστικό του Διαμεσολαβητή. Ο Διαμεσολαβητής οφείλει να είναι ουδέτερος / αμερόληπτος, ώστε να είναι ικανός να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της διαδικασίας και τις ανάγκες των μερών.
7. Εμπιστευτικότητα / Εχεμύθεια:
Η διαμεσολαβητική διαδικασία διέπεται από εμπιστευτικότητα. Ο Διαμεσολαβητής είναι υπεύθυνος να διασφαλίζει την εχεμύθεια των πληροφοριών που εκφράζουν οι εμπλεκόμενοι.
8. Η Συμφωνία:
Η τελική λύση / συμφωνία των μερών πηγάζει από τα ίδια τα μέρη και ως εκ τούτου τις πλείστες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν δυσκολίες στην εφαρμογή της. Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές 80% των περιπτώσεων καταλήγουν σε αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία.